In de blogpost symboliek rad/zon#1, kon je lezen dat er in onze (Indo-)Europese traditionele (voorchristelijke) cultuur een recurrent thema zit: de wederkerige cyclus van sterven en herleven. De boom nam in het wereldbeeld van onze voorouders een zeer belangrijke plaats in. In de mythologie kon men zich richten naar de kosmische levensboom " Yggdrasil".
De idee was dat de kosmische boom het hemelgewelf stutte en dat het hele universum rond de stam draaide als een soort centrale as.
Dit maakte dat in vroegere tijden de boom actief vereerd werd, want door de boom kon men in contact komen met het goddelijke. De boom werd hierdoor altijd betrokken in allerlei maatschappelijke functies, feesten, levensmomenten en rituelen (later meer hier over). Er zijn nog heel wat van deze gebruiken die we de vandaag de dag nog toepassen, weliswaar voor de meeste mensen zonder te beseffen waar het vandaan komt. De kerstboom is hier het grootste voorbeeld van. Deze wordt nog steeds vereerd in de joelperiode, begin december, als de winterzonnewende (rond kerst) gaat aanbreken. We planten nog steeds levensbomen bij de geboorte en spreken nog steeds van een stamboom. Dit zijn maar enkele voorbeelden van de oude boomcultus in onze moderne tijd. Zo zij er uiteraard nog veel meer...
Los van het bovengenoemde, past de boom ook weer perfect in het centrale thema van sterven en herleven. De bladeren sterven af, vallen en herleven in een wederkerige cyclus, dit onder impuls van de zon(symbolisch= het rad).
Björn Meuris