In latere blogs besteed ik vast en zeker aandacht aan het oude Germaanse runenschrift en zijn significante invloed op dit onderwerp.
Voorlopig is het voldoende om te begrijpen dat deze runen (tekens) een bepaald concept voorstonden en, wat dat betreft, symbolen an sich zijn. Over verschillende gebieden en over verschillende tijdspannen werden andere runenreeksen gebruikt. Hieronder zie je enkele schetsen van verschillende runen die steeds "een jaar" uitdrukken:
A, B en C zijn runen uit verschillende reeksen die ongeveer dezelfde vormgeving hebben. A is een zonnecyclus die dwars doormidden gedaan wordt (opgaande zon en dalende zon). C is de hoekige variant van B. Ze drukken het omgekeerde spiegelbeeld uit (een dalende versus een opgaande zon). Rune D is interessant, want ze drukt ook een jaar uit en heeft duidelijke de opgaande en neergaande zon naast de centrale as. Een oplettend oog ziet hier ook de Irminzuil in...
Weergaven zoals E werden overal op het Indo-Europese grondgebied aangetroffen, om ook het jaar als concept voor te stellen. Twee gelijke delen, die tegenovergesteld zijn, maar deel uitmaken van één geheel. Dat was tevens de levensvisie van de oude voorchristelijke bevolking van Europa. Alles bestond uit twee tegenovergestelde krachten, maar die wel deel uitmaakten van hetzelfde geheel.
Op de uiterste punten, noord en zuid, draait het rad/zon de andere richting uit. Op het uiterste zuidelijke punt (midwinter) klimt de zon wederom omhoog na een periode van duisternis, er komt nieuw leven voort uit de dood/duisternis...De ommekeer van het jaar/ het jaar wordt in twee gesplitst op dat punt.
Het is aan deze deling in twee dezelfde, doch tegenovergestelde componenten in één geheel (oftewel ommekeer, splitsing, deling,...) dat je deze symboliek voortaan kan gaan herkennen in/aan hekwerken, kerken, metseltekens, raamkozijnen, gevelversieringen, kerkhoven, enz...
Hoe het kan, dat deze symboliek overal te zien is op kerken, kerkhoven en nog heel vaak (doch zonder te weten waarom door de moderne smid en klant) gebruikt wordt in nieuw smeedwerk met klassiek patroon, dat ontrafel ik in de volgende blog...
Björn Meuris